Rzeźba Ludwika Kiczury

Rzeźba Ludwika Kiczury

Pośród eksponatów wchodzących w skład kolekcji szkła i ceramiki polskiej na szczególną uwagę zasługuje rzeźba autorstwa Ludwika Kiczury, przekazana do zbiorów nakielskiego muzeum w 2022 r. przez pana Mirosława. Obiekt wykonano z bezbarwnego, transparentnego szkła ołowiowego. Składa się z górnej części, która przywodzi na myśl odwrócony trójkąt równoboczny o zaokrąglonych narożnikach, osadzonej w czworobocznej podstawie. Rzeźba zaskakuje nowoczesną formą, której atuty wydobywa światło.

Ludwik Kiczura

Urodził się 9 grudnia 1934 we Lwowie. W 1960 r. ukończył Państwową Wyższą Szkołę Sztuk Plastycznych we Wrocławiu w pracowni prof. Stanisława Dawskiego. W tym samym roku został zatrudniony w macierzystej uczelni na stanowisku dydaktycznym. W 1965 r. odbył staż w hucie szkła "Venini" w Murano. Uczestniczył w międzynarodowych warsztatach i sympozjach szklarskich m.in. we Frauenau w latach 1985, 1988 i 1991 oraz w Immenhausen w 1985 r. W roku 1992 był kuratorem artystycznym XIII Ogólnopolskich Plenerów Szklarskich w Stroniu Śląskim. Zmarł 16 listopada 2015 r.

Specjalizował się w szkle artystycznym, ręcznie formowanym. Opracował autorskie metody kształtowania szkła, eksperymentował z uszlachetnianiem mas szklanych w celu uzyskania oryginalnych efektów strukturalno-kolorystycznych. W latach 80. pracował w szkle optycznym, w kolejnej dekadzie wykorzystywał do swoich działań także metody piecowe – zgrzewania szkła w formach gipsowych i żeliwnych.

Opracowanie: Krzysztof Kamil Przygoda

Materiał na zasadach licencji CC BY-NC-SA